అధ్యాయం 3: భైరవ త్రిమూర్తి తత్వం – అసితాంగ, రురు, సంహార భైరవుల పరస్పర సంబంధం

భైరవ త్రిమూర్తి తత్వమిది.
శూన్యబోధ, వాక్పటుత్వం, తత్త్వలయలయం — ఈ మూడు భైరవ తేజస్సులు కలిసే చోటే జీవచైతన్య శుద్ధి ప్రారంభమవుతుంది.

1. అసితాంగ భైరవుడు – జ్ఞానశక్తి ద్వారపాలకుడు

తత్వము: శబ్దబోధ మొదటి ప్రకంపన

స్థితి: శూన్య స్థితి నుండి ‘నాదబిందు’ స్థాయికి మార్పు

విస్తారం: ఇతడు శ్రవణయోగ మార్గానికి తాత్త్విక ద్వారం. అతని కాంతి – స్వరారంభము.

మర్మసూత్రం:
“అసితాంగేన వాక్పటం నిష్పన్నం”
అంటే, నిశ్శబ్ద శూన్యంలో మొదలయ్యే మొదటి బింబ ధ్వని – భైరవత్వాన్ని ఉద్భవింపజేస్తుంది.

2. రురు భైరవుడు – వాక్సిద్ధి ప్రదాత

తత్వము: వాక్కుని వజ్రమయంగా చేయు శక్తి

స్థితి: జ్ఞానశక్తి బింబమై రూపాంతరించు దశ

విస్తారం: రురు వాక్పటుత్వాన్ని ప్రాణంతో కలిపే తంత్రశక్తి. అతని ప్రసాదమే మంత్రసిద్ధికి ఆధారం.

తాత్పర్య గూఢార్థం:
అసితాంగుడు బింబించిన జ్ఞానము రురు ద్వారా వాక్కై వెలువడుతుంది.
ఈ వాక్కు సాధకుని శరీరంలో వాగ్దేవతాశక్తిగా పనిచేస్తుంది.

3. సంహార భైరవుడు – తత్త్వలయలయ కార్యదక్షుడు

తత్వము: తత్త్వగ్రంథిని విచ్ఛిన్నం చేయు ప్రక్రియ

స్థితి: శబ్దతత్వం మౌనతత్వంగా విలీనమయ్యే స్థితి

విస్తారం: అతడు త్రిపుర సంహారుని రూపం. శబ్దం – ఆలోచన – అహంకారాన్ని నిలిపేసే తేజోమూర్తి.

గూఢసూత్రం:
“వాక్కుని మూలనికి తీసుకెళ్లే మార్గమిదే.”
ఈ భైరవుడు, అసితాంగ–రురు ద్వయంతో వచ్చిన శబ్దచైతన్యాన్ని చివరికి “శివత్వంలో” నిలిపే తత్త్వసూత్రధారి.

 

త్రిమూర్తి తాంత్రిక ధ్యానం:

అసితాంగో నాదద్వారః |
రురురేవ వాక్సిద్ధిరూపః |
సంహార భైరవః శబ్దలయసూత్రధారి ||

తాత్త్విక సమ్మేళనం:

అసితాంగుడు శూన్యంలో మూలధ్వని నిక్షేపిస్తాడు.

రురు వాక్పటుత్వంగా దానిని వికాసితం చేస్తాడు.

సంహార భైరవుడు తత్త్వాలయంగా దానిని శివంలో విలీనం చేస్తాడు.

 

సారాంశం:

ఈ త్రయ భైరవ తత్వం – సాధకుని లోనివైపు ప్రయాణానికి ప్రణాళిక.
బయటి విశ్వంలోని ధ్వని, లోపలి వాక్పటం, అంతర్గత శూన్యవిలయ –
ఈ మూడు దశలలో ప్రవహించే తేజోనదే భైరవతత్వ ప్రవాహం.